دیار ماه

رسیده وقت رفتن.....هم سه ماه شیرین و دلچسب تابستون تموم شد و هم دهه محرم گذشت و ده روز از مهر نیز هم.....و اکنون وقت بازگشت به دیار درس و دانشگاه ست ولی انگیزه مقاومتی که من اول هر ترم برای پیچوندن اهواز رفتن دارم ، اگه برای درس خوندن داشتم تا حالا احتمالا دانشمندی شده بودم برا خودم......و این داستان در شروع هر ترم ادامه دارد.......امروز دوشنبه ست و از فردا کلاسها رسما تشکیل میشه اما با رفتنم و حضور بهم رساندن در کلاسهای سه شنبه و چهارشنبه باعث میشه پنجشنبه و جمعه ی مملو از افسردگی در انتظارم باشه.صد سال دراز هم بگذره از متنفر بودن آخر هفته های خوابگاهی چیزی کم نمیشه.کلا یه جور خاصی غیر قابل تحمله.یه جور خاصی سرد و بی روح و بی مزه س.حتی اگه ...